ရတု @ 2011

ေမေရ ...
ညီမေလး အမ်ိဳးသားအေၾကာင္းေျပာျပမယ္.. နားေထာင္မလား လို႔ေမးလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မမြန္ရဲ့ စကားကို ရင္ခုန္မိေနတယ္။ 
တသိမ့္သိမ့္ခုန္ခဲ့တဲ့ ရင္ခုန္ျခင္းေတြေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တာေတာ့ၾကာခဲ့ပါျပီ။ 
အပူရွိန္အျပင္းဆံုးရင္ခုန္ျခင္းေတြ ကၽြန္မ ဆီေရာက္ရွိခဲ့တာ နွစ္အေတာ္ေတာင္ၾကာခဲ့ပီပဲ။ 

စာဖတ္ေနတဲ့ ယူ႔ကို ေျပာရမွာသနားေပမယ့္ ယူ႔လူၾကီးကို တို႔ ဘန္ေကာက္မွာေတြ႔ခဲ့တယ္။ 

ဟိုဆိုင္က အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ ။
 တူတူေတြ႔ခဲ့တဲ့အဖြဲ႔ကေတာ့ ယူစာဖတ္ေနတာ အေနွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ျပန္မေျပာရဘူးလို႔ ကတိေတြေပးထားၾကေပမယ့္... ေနာက္က်သြားမွာဆိုးလို..႔ ငါ့ညီမရယ္လို႔ ့earphone ထဲကေနေျပာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေက်းဇူးပဲ တင္ရမလို..
 တဆက္တည္း အသိုင္းအ၀ိုင္းတစ္ခုအတြက္ ကၽြန္မ ရွက္ရြံ့သြားသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေဆာက္တည္ရာမရတဲ့ စိတ္နဲ႔အတူ လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ swarovski ေဘာပင္ကို ခ်ိဳးဖဲ့ျပစ္လုိက္ျခင္လာတယ္။ 

ေလယဥ္စီးတဲ့အခါတိုင္း ပါလာတတ္တဲ့ နာရီေလးေတြ တန္းစီခ်ိတ္ထားတဲ့ သစ္သားေဘာင္ကားခ်ပ္ကို ျပတင္းေပါက္ကေန နွင္းေတာထဲကို လြင့္ပစ္လိုက္ခ်င္လာတယ္။

ယူ႔ကို ယူ႔လူခ်စ္တာေတာ့ တို႔ေတြအကုန္လံုးသိပါတယ္။
 ဒါေပမယ့္ ဟိုိမိန္းမလည္း မ်က္နွာေျပာင္လိုက္တာကြာ မသိၾကတဲ့လူေတြလည္းမဟုတ္ပဲ။

 သတိေတာ့ထားေပါ့ ေနာ္ … ...

ကၽြန္မထိုညက အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ ။ အိပ္မေပ်ာ္ေသာရက္ေတြ ဆက္ေနတာမ်ားပါျပီ။ 

.......................................................................................

ေမေမ ရထားၾကီးဘယ္ေလာက္စီးရမွာလည္းဟင္။ အင္း ဒီကေနဆို ၃ ဘူတာရပ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အၾကာၾကီးေတာ့ စီးရမယ္ မီးငယ္ေလး လို႔ေျဖရင္း ကၽြန္မလိုပဲ ပါးလြာတဲ့ ဆံပင္ရွိတဲ့ သမီးငယ္ရဲ့ ေခါင္းကိုညင္သာစြာပြတ္ေပးရင္း မနက္ျဖန္ စကၤပူကို သားအမိနွစ္ေယာက္တည္း ပထမဆံုးအၾကိမ္ထြက္ၾကမယ့္ခရီးအတြက္ သမီးငယ္အတြက္လိုအပ္မယ္ထင္တာေတြ ၾကိဳ၀ယ္ဖို႔ ေတြးေနမိတယ္။

ကို တစ္ရက္ၾကိဳေရာက္မယ္ လို႔ေျပာလာေတာ့ ကၽြန္မ စိတ္တိုစြာနဲ႔ ဘာလို႔တစ္ရက္ေစာေရာက္ရမွာလည္း

အတူတူေရာက္ၾကလည္းရရဲ့သားနဲ႔  လို႔ကၽြန္မစိတ္မရွည္သလိုေျပာမိေတာ့  ျငိမ္သက္သြားတာေတာ့

သတိထားမိခဲ့။

ေလယဥ္ေပၚမွာလည္း သမီးငယ္သိပ္မအိပ္။ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့လည္း  ေဖေဖ႔ကိုေစာင့္မွာဆိုပီး connection room ဘက္ေျပးလိုက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္ေျပးလိုက္နဲ႔ သမီးငယ္။ ကၽြန္မ အၾကံအစည္ေတြကို ခေလးနားလည္ဖို႔က သိပ္ကို ေစာလြန္းသည္ကိုး။

အား…ၾကာ ပါတယ္။ ေလဆိပ္မွာသြားေစာင့္မယ္ ။ ဟုတ္တယ္.. တရက္ေစာေရာက္မယ္ေျပာျပီး ကၽြန္္မတို႔ေလယဥ္ေပၚတတ္ခါနီးမွ သူေနာက္က်မယ္ေျပာတာလံုး၀လက္မခံနိုင္ဘူး။ခုလည္း ညေနေလယဥ္နဲ႔မွေရာက္မယ္ဆိုတာမျဖစ္နိုင္ဘူး။ ေန႔လည္ Flight  မေသခ်ာဘူးလို႔ပဲ ဘူးေျပာေနတဲ့ သူ ခုသြားၾကည့္ ရင္ ကၽြန္မ မွီနိုင္တယ္။ 

ဟုတ္တယ္ ငါ..ခေလးကိုယ္ ဟို္တယ္ရဲ့  child play room မွာထားခဲ့မယ္။ ငါသြားမယ္။ 

တစ္ခါတည္း ဖြင့္ေမးပီး ကၽြန္မဘယ္လိုရန္ေတြ႔မလည္း။ မ်က္နွာကို ကုတ္ျခစ္ပလိုက္ရမလား။ အိတ္ေတြကို ထိုးခြဲ လိုက္ရမလား ။ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရပန္းအရင္ဖြင့္ တီဗီဖြင့္ပီး ေအာ္ဟစ္ပလိုက္ရမလား။  သူ႔အတြက္ပါလာတဲ့ ေဂါက္အိတ္ကို သူ႔ေရွ႔မွာတင္ ကၽြန္မလက္သည္းနီေတြ ေမွာက္လိုက္ရမလား ။ မနက္ျဖန္ျပန္ဖို႔ ေလေၾကာင္းလိုင္းကို သူ ့ေရွ႔မွာ ဘိုကင္ေျပာင္းမလား။ သမီးငယ္နဲ႔သူ႔ကို ထားပီးကၽြန္မ ထြက္သြားမလား။ သမီးငယ္ကို အကုန္ရွင္းျပမလား ……………..

ေလဆိပ္အ၀ကေန ျပံဳးရြင္စြာထြက္လာပီး  အိတ္ကို ကူသယ္ေပးေနတဲ့ ထိုမိန္းမရဲ့ မ်က္နွာ. တတြတ္တြတ္ျပံဳးရြင္စြာေျပာလိုက္ အိမ္ကလူကို တြန္းလိုက္ စိတ္ဆိုးတဲ့ပံုလုပ္လိုက္နဲ႔ ထိုအမ်ိဳးသမီးမ်က္နွာက ကၽြန္မထက္ အသက္ ၉ နွစ္နီးပါးကြာျခားတယ္ဆိုတာ ဘုရားစူး။

ၾကည့္စမ္း ကၽြန္မနဲ႔ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာကို လိုက္လာရဲပီး ကၽြန္မျပန္မွ သူတို႔ဒီမွာ ဘာဇာတ္ခင္းၾကမလည္း ကၽြန္မ ေသြးေတြတပြက္ပြက္ဆူလာပီး ေလဆိပ္လံုျခံဳေရးရွိမရွိ သတိၾကီးစြာၾကည့္လိုက္တယ္။

မရေတာ့.. လံုး၀မရေတာ့....ကၽြန္မရဲ့  ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ မ်က္မွန္ဘူးကို ရုတ္တရက္ဆြဲထုတ္ပီး သူ႔တို႔ဆီ အေျပးသြားပီး မ်က္မွန္ဘူူးနဲ႔ ထိုအမ်ိဳးသမီးမ်က္နွာကို ေပါက္လိုက္ေပမယ့္ တုန္ရီေနတဲ့လက္ေတြေၾကာင့္ ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ့ ရင္ဘက္ေပၚကို သာမွန္သြားတယ္။  ရုတ္ရုတ္သဲသဲ မျဖစ္လာခင္ ငါ ထပ္လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကိုဆံုးျဖတ္တာနဲ႔ လက္ကဖုန္းကိုပါဆြဲထုတ္ပီး အိမ္ကလူ မ်က္နွာကို ရြယ္လိုက္တယ္။ မွင္သက္မွိေနၾကရာကေန အသက္၀င္လာၾကတဲ့ပံုစံနဲ႔ သူတို႔နွစ္ေယာက္ ...

ေမ. မင္းဘာလုပ္တာလည္းေတာ္စမ္း။ မင္း မလုပ္နဲ႔  ကို္ယ္ေတာင္းပန္တယ္။ ကို္ယ္တာ၀န္ယူပါတယ္။

ကိုယ္ရွင္းပါ့မယ္လို႔ တတြတ္တြတ္ေျပာေနတဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္မ အမုန္းတရားမ်ားစြာနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္မေၾကာက္တယ္။ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြ ၇ွံဳးနိမ့္မွာ ကၽြန္မေၾကာက္တယ္။

ခံျပင္းမႈ႔. ရွက္ရြံမွႈ႔ .. နာက်ည္းမွႈ႔ မ်ားနွင့္အတူ ကၽြန္မပါးစပ္ကထြက္လာတာေတြ က 

ဘာ..လူၾကီးေတြလည္း ...ရွင္လည္းအရွက္မရွိ... သတိမရွိဘူး လို႔ သူမ်က္နွာကို ၾကည့္ရင္းေအာ္မိသလို

အထင္ေသးစြာ.... မုန္းတီးစြာ... ခ်ိဳးခ်ိဳးဖဲ့ဖဲ့ ေျပာလိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္တို႔နဲ႔အတူ

ဟဲ့.. ဒီမွာ ..ငါအေကာင္းၾကီးရွိေသးတယ္ ။ နင္ေၾကာင္ေတာင္မနွုိက္နဲ႔။ ေသာက္ရွက္မရွိတဲ့ မိန္းမ 
နင္ ရြစရာလူ အဲ့ေလာက္ရွားလား ။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ဆိုလည္း ထားပါေတာ့ ...
ခုေတာ့….........(ကၽြန္မ ေအာ္ဂလီဆန္လာတယ္)

ေလဆိပ္ကထြက္လာတဲ့  မ်က္နွာေပးနဲ႔တအားကို ကြာျခားသြားေသာ ထုိအမ်ိဳးသမီးရဲ့ မ်က္နွာမွာ လူမိသြားတဲ့ေၾကာက္ရြံမႈ႔ေတြအျပည့္။

ေတြ႔မယ္ နင့္အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ငါလာခဲ့မယ္။ နင္  လည္း အရွက္ကြဲေစရမယ္။ 
 ေရာင္းေနေတာ့ ျမင့့္ျမတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ရတနာ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္က ေအာက္တန္းစားအလုပ္ ဆိုပီးမရပ္မနားကၽြန္မေျပာေနမိတယ္။ 
 
ကၽြန္မနားကို ရဲေတြေရာက္လာပီး ကၽြန္မရဲ့ အိတ္ကေန စဆြဲပါေတာ့တယ္။

 Mam.. Mam.. please ..follow  us  ဆိုပီးေျပာလာတဲ့အခါမွာတာ့ ကၽြန္မ ငိုေၾကြးမိလိုက္ပါေတာ့တယ္။

 

ေမေမ . ေမေမ . ေမေမ..ေမေမ..ေမေမ 

မ်က္ရည္လည္ရြဲနဲ႔ ကၽြန္မကို ၾကည့္ပီး သမီးငယ္ကပါမ်က္ရည္၀ဲလာတယ္။

ရင္ခြင္ထဲဆြဲ သြင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္မအိပ္မက္ကို ေၾကာက္ရြံလိုက္တာ။ ကိုယ္နွဳတ္အမႈရာေတြ ၾကမ္းတမ္းလိုက္တဲ့ကၽြန္မ။

သမီးငယ္ကို ညစာအျဖစ္ေခါက္ဆြဲဗူးေလး ျပဳတ္ေကၽြးလိုက္တယ္။ ေဆာရီးသမီးရယ္ အျပင္ထြက္ဖို႔ ေမေမ့မွာ ခြန္အားေတြမရွိဘူး။ နံရံအျပည့္ မွန္ေတြထဲမွာ ေပၚေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ဟုတ္တယ္.. ကၽြန္မမလွဘူး။
 ဟုတ္တယ္.. ကၽြန္မ မနူးညံ့ဘူး။ 
ဟုတ္တယ္... ကၽြန္မ မာေက်ာတယ္။  
ကၽြန္မ ခြန္အားေတြ ယူေနရပါျပီ။

********************************************

တခါးေခါက္သံအဆံုး ကၽြန္မအသက္ကို ျပင္းျပင္းရွဳလိုက္တယ္။ 

ကၽြန္မတို႔သားအမိကို ၾကံဳးဖက္လိုက္တဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္မ ေၾကာက္ရြံေနတယ္။ အလိုက္သင့္ျပန္ဖက္ရင္း သူ႔ကုတ္အက်ၤ ီထဲလက္နွိုက္မိေနတယ္။  boarding pass နဲ႔ဗူးေလးတစ္ဗူး......

အခုညေနမွစီးလာတဲ့ ထိုင္ခံုလက္မွတ္တစ္ခု..baggage tag တစ္ခု ၊ ဗူးေလးကို လက္မနဲ႔ေကာ္ပီးသူ႔ေနာက္ေက်ာကေန ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္မလက္သည္း ခြံေလာက္ တဖ်တ္ဖ်တ္ လက္ေနတဲ့ အရာနွစ္ခု …

ခ်စ္တဲ့ ေမအတြက္  happy  anniversary…………….

ကို…ကၽြန္မ ဒီအလုပ္ေတြ စိတ္မ၀င္စားဘူးေနာ္ ကၽြန္မ ျပန္ရင္လည္းအဲ့ အလုပ္လုပ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ဗူးေလးကို သူ႔ကုတ္အက်ၤ ီထဲျပန္ထည့္ပီး ေျပာလိုက္တယ္။

ကၽြန္မကို တည့္တည့္ၾကည့္ပီး ျပံဳးရႊင္စြာနဲ႔ သူေခါင္းညိတ္တယ္။ မင္းလည္းဒါပီးရင္   ေက်ာင္းဆက္မတတ္နဲ႔ေတာ့ ကိုယ္အဆင္မေျပေတာ့ဘူး ေနရတာ။

ကၽြန္မေလ သိပ္ကို ေပ်ာ့ညံံ့လြန္းသူပါ။

 ေနာက္ထပ္အိမ္မက္ေတြေတာ့မမက္ေတာ့ ဘူးလို႔ ကဲ ဘယ္သူေျပာနိုင္မလည္း...............

လြမ္းလွ်က္  
 ၾကည္ၾကည္