ေငြေဆာင္ ကမ္းေၿခ အလြမ္းေၿပ

ၾကည္ၾကည္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၿမန္မာၿပည္မွာတုန္းက အားလံုးဆံုၿပီဆိုရင္ ဂ်ပန္လို အတင္းေတြ ေၿပာၾကရီၾကေမာၾကနဲ ့ေပါ့။ တစ္ခါ လည္း အို.က.မ ပါဟယ္ လို ့ေၿပာမွိလို ့ ပန္ပန္လို တတ္တဲ့သူေတြနဲ႔ တိုးၿပီး
“ ေကာင္မေတြ …ဘာ အို.က.မ လည္း နားလည္တယ္ဟဲ့ နားလည္တယ္” ဆို ၿပီး အေၿပာလည္းခံရေသးတယ္။
( အို က မ ဘာလည္းဆိုတာသိခ်င္ရင္ ရွာၾကည့္ ေပါ့).
ဒီထဲကမွ အဆိုးဆံုးက အကိုၾကီးပါပဲ။ အလြယ္တစ္ကူ ပန္ပန္လို သိပ္ေၿပာပါတယ္။ ဥပမာေပါ့ေနာ္ ဖုန္းဆက္လိုက္ရင္ ခဏကိုင္ထားေနာ္ လို႔မေၿပာပဲ သူက “chotto matte ne”။ စားၾကေသာက္ၾကရင္လည္း သူက စားလို႔ေကာင္းတယ္မို ့လားဆိုရင္ “oishii desho” စသည္ၿဖင့္ေပါ့ေလ။
သၾကၤန္ရက္ေပါ့ေလ ၾကည္ၾကည္တို႔ ေခ်ာင္းသာသြားၾကတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ မ်ားလိုက္တဲ့သူေတြ မိန္းကေလးေတြ ကလည္း ေရကူး၀တ္စံု၀တ္ရတာ မလြပ္လပ္ဘူး ဘာဘူးေပါ့။ အၿမင္နည္းနည္း စိမ္းေနေသးတာရယ္ လူကလည္းမ်ား နယ္ကလူေတြ ကလည္းတတ္လာ ဆို ေတာ့ ကဲ ဒါဆိုေငြေဆာင္သြားၾကမယ္။ ေငြေဆာင္မွာကနည္းနည္းေစ်းၾကီးတယ္။ ေခ်ာင္းသာက ပိုတန္တယ္ဆိုၿပီး တေနကုန္ စားလိုက္ၾကတဲ့ ပင္လယ္စာ အမုန္းေပါ့။ ညေနဘက္ၾကေတာ့ ကဲ ေငြေဆာင္ဘက္ကူးမလားေပါ့ လမ္းေတာ့မေကာင္းဘူး စမ္းေမာင္းၾကတာေပါ့
လာၾကေဟ့ ဆုိၿပီးထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေအာ္ ၾကည္ၾကည္မွာ ေခ်ာေသာလွေသာ အမေလးလည္း တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အင္းေၿပာရရင္ေတာ့ေဘာ္ဒီကလည္း တြန္ရိုင္ဒါ ကားထဲက ဂ်ိဳလီကိုယ္လံုးမ်ိဳး ေပါ့ ။ အဲ့အမ ေခ်ာေခ်ာက အေတာ္ကို ၾကီးက်ယ္တဲ့တစ္ေယာက္ပါ။ ဂ်ီးကလည္း အလြန္မ်ား အလွကလည္းအလြန္ၾကိဳက္ေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဂ်ီးမ်ားလည္းဆိုရင္ၿဖင႔္ လာစပ္တဲ့သူေတြ ကို သူကေတာ့ၿဖင့္ နွာေခါင္းထဲက အေမႊးထြက္ေနလို႔ မၾကိဳက္ဘူး သူကေတာ့ၿဖင့္ ထမင္းစားရင္ တစ္ရွဳးထဲကိုယ္ တံေတြးကိိုေထြးၿပီး လံုးၿပီးေဘးမွာ ခ်တတ္လု႔ိ သူကေတာ့ၿဖင္႔ ဒူးနန့္တတ္လို႔ စသည္စသည္ အေသးအဖ႔ြဲေတြကအစ ဇီဇာေၾကာင္တတ္သူေပါ့။
ၾကည္ၾကည္ကေၿပာတယ္ မမၾကီး မယူဘူးလို႔ သတ္မွတ္ထားရင္ အိမ္စပ္ေပးလည္း မၾကည့္နဲ႔ေတာ ့အပ်ိဳၾကီးလုပ္မယ္ ဆိုလည္း သိကၡာရွိရွိ ဘယ္သူမွ စိတ္ကူးမေနနဲ႔ေတာ့ လိုက္ၿပီးၾကည့္ ၿပီးရင္ အၿဖစ္ပါဘူး အပ်ိဳၾကီးပဲ လုပ္မယ္ေၿပာ ၿပီးေတာ့အိမ္က စပ္ၿပန္ၿပီဆိုရင္ မမၾကီးက ၾကည့္ၿပန္ၿပီ မမၾကီးတို႔က စိတ္လည္းမၿပတ္ဘူး အ့ဲ့ဒါေတြ မမိုက္ဘူး လို႔ေၿပာမွိလို႔ ၾကည္ၾကည္ကို မေခၚတာ ဒီခရီးၾကမွ ၿပန္ေခၚတာ။
ဟိုတယ္ကေနထြက္လာၿပီး ၁နာရီေလာက္ၾကေတာ့ ဗိုက္စၿပီးနာၾကပါတယ္။ ၾကည္ၾကည္ေရာ အမေခ်ာေလးေရာေပါ့ ကဲ လာေလ့ေရာ ဆိုၿပီး ၾကည္ၾကည္တို႔ ေတာတိုးၾကရပါေတာ့တယ္။
ေရသန္႔ဗူးေလးေတြ ကုိယ္စီကားေပၚကတစ္ရွဳးဗူး ကိုကိုင္ ၿပီးေတာ့ ေပါ့ေလ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေရသန္ ့ဗူးေခတ္မို ့လို႔။

ၾကည္ၾကည္တို႔ ဦးေလးေတြ ေခတ္ကဆိုရင္ ဘယ္လို စၾကလည္းဆိုရင္တဲ့ အုတ္ၾကားၿမက္ေပါက္ ၾကံဖတ္အီးကုန္း တဲ ့ ( ကန္ေတာ့ေနာ္ ကန္ေတာ့ ) သူတို ့ေၿပာတာပဲေလ ။

အင္းအတိုခ်ဴပ္ရရင္ေတာ့ ေငြေဆာင္ေရာက္ ေဆးေပးခန္းသြား မက္ထရို ယူ ဒါပဲေလ။ ေနာက္ေန႔ မနက္ေရာက္္ ္တဲ့အထိ ၂ ေယာက္သား ေရထဲမဆင္းနိုင္ၾကဘူး။ သၾကၤန္အတတ္ေန႔ မို႔့လို ့ထင္တယ္။ အနီးနားက ရြာကလူေတြ ပုသိမ္က ဆင္းလာတဲ့သူေတြလည္း မ်ားလာၾကတယ္။ အားလံုူးကိုၾကည့္ရင္းေပ်ာ္လာတယ္။ မမၾကီးေရထဲဆင္းမလားေပါ့ ေအး ဆင္းမယ္တဲ့ သူကလည္း ခ်က္ၿခင္း။
အကိုကလည္း ေ၀းဆိုၿပီး ထံုးစံအတိုင္းဂ်ပန္လို ေအာ္ေၿပာတယ္ လာခဲ့ ၾက ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ေပါ့။ ကၽြန္မရဲ့ ဲ့အမေခ်ာက ဘစ္ကနီ၀တ္ ၿပီးေတာ့ ခ်ားလစ္အန္ အိန္ဂ်ယ္ထဲ ကလို စတိုင္ေပးၿပီး ေရစပ္နားဆင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အကိုၾကီးနား မသြားၾကဘူး နည္းနည္းလွမ္းတယ္။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ လွိဳင္းလံုးေတြ စစၿခင္းေတာ့ ရြာသူေလးေတြ က ထမီေတြနဲ႔ ေရထဲမွာေဆာ့ၾက ေရက ဆြဲေတာ့ ထမီေလးေတြ ကၽြတ္ေတာ့မလို နဲ႔ ၾကည္ ့ရတာ သည္းတထိတ္ထိတ္ သူတို ့ကလည္း ဘီကီနီနဲ႔ မမေတြ ကို ၾကည့္ ရြာသားေတြ ကလည္းၾကည့္ေပါ့ေလ။
ဒီလိုနဲ ့လိွုင္းလံုးၾကီး တစ္လံုး ၀ုန္းကနဲ အလာ ညီအစ္မ နွစ္ေယာက္ တလိမ့္ေခါက္ေကြးနဲ ့ ကမ္းစပ္ကိုလႊင့္ သြားလိုက္ၾကတာ ကိုယ္ထဲမွာရွိတဲ့ ေရဓတ္ေတြ ကပဲ အဆံုးရွဳံးလြန္သြားသလား တစ္ရက္ေလာက္ အတြင္းမွာပဲ သိသိသာသာ ေဘာ္ဒီကေၿပာင္းသြားလား မသိပါဘူး။ ေရနဲ ့တင္မုူးေနာက္ၿပီး ဘာမွကို္မၿမင္နိုင္ေတာ့ဘူး။

တဖူးဖူးနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ၀င္တဲ့ သဲေတြ ကို္ေထြးထုတ္ရင္း သဲေပၚမွာ ထိုင္ရက္သားမွတ္မွိလိုက္တာက မ်က္စိထဲ မွာ ပ်ာရီးပ်ာရာနဲ႔ ေၿပးလာၿပီ ပါးစပ္ကလည္း ထစ္ အ ထစ္ အ နဲ႔ ေအာ္ရင္းေၿပးလာတဲ့ အကို ၾကီး..a re... a re.. are……ၿပီးလည္ၿပီးေရာ သူ႔မွာ အေမာဆိ္ု႔႔ သလိုနဲ႔ လွမ္းေအာ္လိုက္တယ္ ကၽြန္မ အမၾကီးကို အက်ၤ ီၤ ေရာတဲ့

အာ……….အဲ ့ဒါၾကေတာ့ ၿမန္မာလို လည္းထြက္ေရာ ေရထဲ မွာ ေဆာ့ေနၾကတဲ့ ရြာသူရြာသားအေပါင္းတို ့
တညီတည္း ကမ္းစပ္ဆီသ႔ို …………
အဲ့အမေခ်ာေခ်ာအဲ့ ေန႔ က ညစာမစားဘူး အကိုၾကီးကို စိတ္ဆိုးလို ့….