Tuesday, February 22, 2011

ၿပည္ေတာ္ၿပန္တို့အိုင္ဒီယာ (၂)

ၿပည္ပကိုထြက္ခြာလာၾကသူနဲ့ ၿပည္ေတာ္ၿပန္ၾကသူအခ်ိဳးခ်ၾကည္ရင္ေတာ့  မနွုတ္ေလာက္တစ္ဆယ္ေခ်းရမွာပါပဲ။   ဒီထဲက မွ ၿပန္ေတာ့မယ။္ လုပ္ၾကည့္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ သူေတြ ထဲက နည္းနည္းေလးကေနစခဲ့ၾကတဲ့ အေၾကာင္းေလးထပ္ၿပီး ေရးပါရေစ။ တစ္ခ်ိဳ့ေတြကလည္းမေရးေစခ်င္ဘူူး ။ တစ္ခ်ိဳ့ကလည္း ဟင့္အင္းနာမည္မတပ္နဲ့ ဆိုတာေတြနဲ ့ ကိုယ့္အေနနဲ့ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြကိုလည္းထည့္တြက္ရပါေသးတယ္။

လွည္းတန္း ဦးထြန္းလင္းၿခံလမ္းမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Coffee Kosan အေၾကာင္းေလးေၾကာ္ၿငာေပးပါရေစ။
သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီးရွယ္ယာလုပ္ထားတဲ့ဆိုင္ေလးပါ။ ဒီကေနၿပန္သြားတဲ့တစ္ေယာက္ရယ္ ေနာက္ၿမန္မာၿပည္က UFL မွာေက်ာင္းေနဘူးတဲ့ ဂ်ပန္လူငယ္တစ္ေယာက္ရယ္ပါ။ ဂ်ပန္ကေတာ့ ဒီမွာလည္းသူ ့တၿခားအလုပ္အကိုင္ရွိေနပါတယ္။ေနာက္သူ့ ေကာင္မေလးကလည္း ဂ်ပန္က ဆိပ္ကမ္းတစ္ခုမွာ စားေသာက္ဆိုင္ေလးဖြင့္ထားၿပီးအေတာ္ကို ေရာင္းအားေကာင္းတဲ့ဆိုင္ေလးပါ။ ဂ်ပန္ေလးက ဂ်ပန္က ၀န္ထမ္းဘ၀ကိုထြက္ၿပီး ၿမန္မာၿပည္မွာ ေနၿပီးလုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ခ်မ္းသာခ်င္မွခ်မ္းသာမယ္ဒါေပမယ့္ စိတ္ခ်မ္းသာလြပ္လပ္ေပါ့ပါးနိုင္တယ္ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြတိုင္ပင္ၾကပါတယ္။ ဦးထြန္းလင္းၿခံလမ္းရဲ့ တိုက္ခန္းငွားခေတြဟာအေတာ္ကိုလန့္ဖို့ေကာင္းပါတယ္။ တလကို ၁၀သိန္းနဲ့အထက္မွာရွိပါတယ္။ ဆိုင္ရဲ့ေနာက္မွာ မီးစက္ထားမယ္ဆိုရင္ မီးစက္ထားခကိုလည္းသပ္သပ္ထပ္ေပးရပါတယ္။ သုူ့႔ဆိုင္ဖြင့္ခါနီးကၽြန္မက ဒီကိုလာခါနီး သူ ့ကိုအားေပးတဲ့အေနနဲ ့သြားတဲ့အခါမွာ သူ ့ဆိုင္အတြက္ ၾကမ္းခင္းကို သူပဲ အကုန္ခံၿပီးခင္းၿပီးၿပင္ဆင္ေနတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ ေဘးနားမွာလည္းအဲ့တုန္းက တစ္ၿခားဆိုင္အၿပိဳင္ေတြလည္းရွိေတာ့ ၿဖစ္ပါ့မလားဆိုေတာ့ ၿမန္မာစကားသိပ္လည္တဲ့ သုူက ကၽြန္ေတာ္ေစတနာအၿပည့္နဲ့ေရာင္းမယ္။ ၿမန္မာၿပည္ကလူငယ္ေတြတစ္ခ်ိဳ ့နာမည္ၾကီးပါတယ္ဆိုတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ ပိုက္ဆံအၿပည့္ေပးၿပီး Mocca တို့ Blue moutain လို့ေၿပာလည္း ေသာက္ၾကတာပဲ။ တစ္ခ်ိဳ့ေတြ နာမည္ပဲတပ္တာ အရသာက ဟုတ္မွမဟုတ္တာေပါ့။
သူငယ္ခ်င္းမကေတာ့ ေအးဟယ္ ၿမန္မာၿပည္က တစ္ခ်ိဳ ့ဆိုင္ေတြ ကိုယ္တိုင္လိုက္ေလ့လာေတာ့မွ
 ေတာက သေဌးသမီးကို ပါတိတ္သြားေရာင္းသလိုေပါ့ ရန္ကုန္မွာေခတ္စားတဲ့ အဆင္လို့ ေၿပာလိုက္္ရင္ ပိုက္ဆံေပါေတာ့ တန္း ၀ယ္သလိုေပါ့ဟယ္တဲ့။
ေစ်းနွုန္းက အစ ေက်ာင္းသား ေတြစားနိုင္ေလာက္တဲ့ေစ်းနွဳန္းတို့   ၿမန္မာမိန္းကေလးေတြက ဘီယာ
ေ၇ာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ ၾကေတာ့မထိုင္ခ်င္ၾကဘူးဆိုလို့ သူတို့ beverage menu ကအစ မိန္းကေလး အထိုင္မ်ားဖို့ ဦးစားေပးၿပီးဆြဲၾကပါတယ္။ (သူငယ္ခ်င္းမေၿပာေတာ့လည္းဟုတ္ေနတာပဲ ခ်စ္သူနဲ့ဆိုင္တစ္ဆိုင္ထိုင္မယ္ဆိုရင္ မိန္းကေလးကဆိုင္ကိုေရြးတာလား ေယက်္ားေလးက ဆိုင္ကိုေရြးတာလားတဲ့ ကၽြန္မဆိုလည္းကိုယ္ထိုင္လို့ သိပ္မေပ်ာ္တဲ့ေနရာဆိုေနာက္သြားခဲတယ္)။
 ေကာက္ေတးလ္းေတာ့တင္ထားတယ္ေၿပာတယ္။
ရွယ္ယာသူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္မကိုအစားအေသာက္ဒီဇိုင္းစာအုပ္ေလးေတြမွာတတ္လို့ တစ္ေလာက ဆိုင္ေရာင္းေကာင္းလားဆိုေတာ့့ သူငယ္ခ်င္းအစား ကိုဂ်ပန္က ၿမန္မာၿပည္စီးပြားေရးမေကာင္းဘူးကြယ္တဲ့ ခုေတာ့ဆို္င္ေလးက ေစ်းနွုန္းသက္သာတာေလးေၾကာင့္ ညေနဘက္ဆိုရင္လည္း လူစည္သလို သန့္ရွင္းသပ္ရပ္မွဳ့ေလးေၾကာင့္ ၿပည္ပကငွားထားတဲ့ ေဘာလံုးသမားေတြ တၿခားနိုင္ငံၿခားသားေတြ လည္း လာၾကတယ္ဆိုပဲ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၿပန္သြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းမအတြက္ ၀မ္းသာမိတယ္။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူနိုင္ငံၿခားကၿပန္လာေတာ့ သူတို့ၿခံေလးထဲမွာ အ၀တ္စေတြ စက္ေတြ ေကာင္မေလး ၃ ေယာက္ေလာက္ကေနစတာမၾကာဘူးေနာက္ ဆိုင္အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ သူတို႔ ခ်ဳပ္ထည္ေတြ စတင္တယ္။ ပိုလိုရွပ္မ်ိဳးေတြစြပ္က်ယ္သားနဲ့ ခ်ဳပ္တဲ့ အက်ီေတြ ေပါ့။ ေနာက္တၿဖည္းၿဖည္းနဲ့ လုပ္လာလိုက္တာ ခု ၁၀နွစ္နီးပါးေတာ့ၾကာသြားတယ္။ ခုမ်ား နည္းတဲ့အင္အားလား သူ့ အက်ီေတြကို နယ္စပ္ဖက္ကိုၿပန္ပို့ေနတာ။ ဘယ္ဘက္ကိုပို့လည္းဆိုတာေတာ့ စာဖတ္သူပဲစဥ္းစားပါ။ ေရရွည္ဆိုတဲ့ အလုပ္ကိုေတာ့စိတ္ရွည္ေစခ်င္တယ္လို ့ပဲ တိုက္တြန္းပါရေစ။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူကတစ္ေယာက္တည္းသမား အမ်ိဳးသမီးပဲေနာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ နွစ္က  သူ ့့ တိုက္ခန္းသြားလည္ေတာ့ ေကာင္ေလး၂ ေယာက္ရယ္ ေနာက္စဥ့္နီတံုး အၾကီးၾကီး ၂ ခုေလာက္ရယ္ေနာက္ သားေရေတြ အမ်ားၾကီး ။မိန္းကေလးေၿခညွပ္ဖိနပ္ခ်ဳပ္တာ။ အေတာ္ကို အရင္းအနွီးနည္းတာေနာ္. ေသာင္းဂဏန္းပဲ ရွိတယ္ အဲ့တုန္းက။  ၃ လေလာက္ၾကာေတာ့ အလုပ္သမားက ၄ ေယာက္ေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီ ။ တစ္နွစ္ေလာက္ၾကာေတ့ာ သူ့ ့ခမ်ာတိုက္ခန္းနဲံ့ မၿဖစ္ေတာ့ဘူး။
ၿမိဳ ့ၿပင္ဘက္မွာၿခံငွားၿပီးကို လုပ္ေနရၿပီ။ ေနာက္သူလည္း သူ ့ဖိနပ္ေတြကို နယ္စပ္ဘက္ကို တင္လို့ ရသြားတယ္။အလုပ္တိုင္းမွာေတ့ာ ပင္ပန္းတာေပါ့ ...သူ့ခမ်ာအေတာ္အ၇ွိန္ရေနၿပီ သူမ်ားနာမည္နဲ့ပါ သူမွာ ေအာ္ဒါေတြ လုပ္ေပးေနရတာ လက္မလည္ဘူး။  ေန့ တိုင္းေငြၿမင္လာရၿပီ ေပးထားတဲ့ပစၥည္းေတြက မ်ားလာတယ္။ သူဘာလုပ္လည္းဆိုေတာ့ နွစ္လံုးဆိုတဲ့ခ်ဲထီေနာက္ကို သူစလိုက္မိလိုက္တာ သူ့ဘ၀ပ်က္ေတာ့တာပါပဲ။ ငယ္ကလည္းငယ္တယ္။ ဖိနပ္လုပ္ငန္းလုပ္ေတာ့လည္း သူ့မွာအုပ္ခ်ဳပ္မႈ့မွာပဲပင္ပန္းသြားလားမသိပါဘူး။  အလြယ္နည္းကို ဘာလိုမ်ား လမ္းမွားသြားမိလည္းမသိဘူး။ရွိရင္းစြဲ အလုပ္လည္း ဆက္မအုပ္ခ်ဳပ္နိုင္..ရွိၿပီးသားကားကအစ ထိုးအပ္လိုက္ရတယ္။ အဲ့သူငယ္ခ်င္းမအတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး။
ေအာင္ၿမင္ၾကပါေစ......


ၾကည္ၾကည္

4 comments:

  1. Angelhlaing..မမေရ ဗဟုသုတလည္းရ သတိေပးေလးလည္း ၿဖစ္တဲ႕ မမရဲ႕ ေဝမွ်ၿခင္းေလးကို အားေပးလွ်က္ပါမမ။
    ေကာင္းေသာေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစ။

    ReplyDelete
  2. ဟုတ္ကဲ့ သတိထားစရာေလးေတြပါ.. သိထားေအာင္မွ်ေ၀ေပးတာ ေက်းဇူးပါ အစ္မၾကည္ၾကည္ခင္ဗ်ာ.

    ReplyDelete
  3. ဓနေက်ာက္February 22, 2011 at 8:38 AM

    ရြာျပန္ျပီး..ဘာလုပ္ရေကာင္းမလဲၾကည့္မိတာ..
    လုပ္စားတဲ့သူထက္ အကန္ေတာ့ခံစားတဲ့သူက ပိုျပီးအဆင္ေျပေနပါ့လား..

    ReplyDelete
  4. ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)February 23, 2011 at 8:04 AM

    ၾကိဳးစားျပီး စီးပြားေရးစလုပ္တဲ႔ လူငယ္ေတြကို အားက်တယ္
    ေလးလဲေလးစားမိပါတယ္
    သူမ်ား၀န္ထမ္းဘ၀ကေန ရဲရဲရင္႕ရင္႕ ရုန္းထြက္ရဲတာကိုက ခ်ီးက်ဴးစရာ
    ဦထြန္းလင္းျခံလမ္းက ဆိုင္ေလးကိုေတာ႔ စိတ္၀င္စားမိတယ္
    ေရာက္ရင္ သြားအားေပးဦးမယ္

    ReplyDelete

ေ၀ဖန္သြားပါအုန္းလား ။
အသိမွတ္ၿပဳတယ္ဆိုရင္ပဲ ၀မ္းသာလွပီေလ။