Thursday, May 9, 2013

ရတု @ 2011


ေမေရ ...
ညီမေလး အမ်ိဳးသားအေၾကာင္းေျပာျပမယ္.. နားေထာင္မလား လို႔ေမးလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မမြန္ရဲ့ စကားကို ရင္ခုန္မိေနတယ္။ 
တသိမ့္သိမ့္ခုန္ခဲ့တဲ့ ရင္ခုန္ျခင္းေတြေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တာေတာ့ၾကာခဲ့ပါျပီ။ 
အပူရွိန္အျပင္းဆံုးရင္ခုန္ျခင္းေတြ ကၽြန္မ ဆီေရာက္ရွိခဲ့တာ နွစ္အေတာ္ေတာင္ၾကာခဲ့ပီပဲ။ 

စာဖတ္ေနတဲ့ ယူ႔ကို ေျပာရမွာသနားေပမယ့္ ယူ႔လူၾကီးကို တို႔ ဘန္ေကာက္မွာေတြ႔ခဲ့တယ္။ 
ဟိုဆိုင္က အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ ။
 တူတူေတြ႔ခဲ့တဲ့အဖြဲ႔ကေတာ့ ယူစာဖတ္ေနတာ အေနွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ျပန္မေျပာရဘူးလို႔ ကတိေတြေပးထားၾကေပမယ့္... ေနာက္က်သြားမွာဆိုးလို..႔ ငါ့ညီမရယ္လို႔ ့earphone ထဲကေနေျပာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေက်းဇူးပဲ တင္ရမလို..
 တဆက္တည္း အသိုင္းအ၀ိုင္းတစ္ခုအတြက္ ကၽြန္မ ရွက္ရြံ့သြားသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေဆာက္တည္ရာမရတဲ့ စိတ္နဲ႔အတူ လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ swarovski ေဘာပင္ကို ခ်ိဳးဖဲ့ျပစ္လုိက္ျခင္လာတယ္။ 
ေလယဥ္စီးတဲ့အခါတိုင္း ပါလာတတ္တဲ့ နာရီေလးေတြ တန္းစီခ်ိတ္ထားတဲ့ သစ္သားေဘာင္ကားခ်ပ္ကို ျပတင္းေပါက္ကေန နွင္းေတာထဲကို လြင့္ပစ္လိုက္ခ်င္လာတယ္။
ယူ႔ကို ယူ႔လူခ်စ္တာေတာ့ တို႔ေတြအကုန္လံုးသိပါတယ္။
 ဒါေပမယ့္ ဟိုိမိန္းမလည္း မ်က္နွာေျပာင္လိုက္တာကြာ မသိၾကတဲ့လူေတြလည္းမဟုတ္ပဲ။
 သတိေတာ့ထားေပါ့ ေနာ္ … ...

ကၽြန္မထိုညက အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ ။ အိပ္မေပ်ာ္ေသာရက္ေတြ ဆက္ေနတာမ်ားပါျပီ။ 

.......................................................................................

ေမေမ ရထားၾကီးဘယ္ေလာက္စီးရမွာလည္းဟင္။ အင္း ဒီကေနဆို ၃ ဘူတာရပ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အၾကာၾကီးေတာ့ စီးရမယ္ မီးငယ္ေလး လို႔ေျဖရင္း ကၽြန္မလိုပဲ ပါးလြာတဲ့ ဆံပင္ရွိတဲ့ သမီးငယ္ရဲ့ ေခါင္းကိုညင္သာစြာပြတ္ေပးရင္း မနက္ျဖန္ စကၤပူကို သားအမိနွစ္ေယာက္တည္း ပထမဆံုးအၾကိမ္ထြက္ၾကမယ့္ခရီးအတြက္ သမီးငယ္အတြက္လိုအပ္မယ္ထင္တာေတြ ၾကိဳ၀ယ္ဖို႔ ေတြးေနမိတယ္။
ကို တစ္ရက္ၾကိဳေရာက္မယ္ လို႔ေျပာလာေတာ့ ကၽြန္မ စိတ္တိုစြာနဲ႔ ဘာလို႔တစ္ရက္ေစာေရာက္ရမွာလည္း
အတူတူေရာက္ၾကလည္းရရဲ့သားနဲ႔  လို႔ကၽြန္မစိတ္မရွည္သလိုေျပာမိေတာ့  ျငိမ္သက္သြားတာေတာ့
သတိထားမိခဲ့။

ေလယဥ္ေပၚမွာလည္း သမီးငယ္သိပ္မအိပ္။ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့လည္း  ေဖေဖ႔ကိုေစာင့္မွာဆိုပီး connection room ဘက္ေျပးလိုက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္ေျပးလိုက္နဲ႔ သမီးငယ္။ ကၽြန္မ အၾကံအစည္ေတြကို ခေလးနားလည္ဖို႔က သိပ္ကို ေစာလြန္းသည္ကိုး။

အား…ၾကာ ပါတယ္။ ေလဆိပ္မွာသြားေစာင့္မယ္ ။ ဟုတ္တယ္.. တရက္ေစာေရာက္မယ္ေျပာျပီး ကၽြန္္မတို႔ေလယဥ္ေပၚတတ္ခါနီးမွ သူေနာက္က်မယ္ေျပာတာလံုး၀လက္မခံနိုင္ဘူး။ခုလည္း ညေနေလယဥ္နဲ႔မွေရာက္မယ္ဆိုတာမျဖစ္နိုင္ဘူး။ ေန႔လည္ Flight  မေသခ်ာဘူးလို႔ပဲ ဘူးေျပာေနတဲ့ သူ ခုသြားၾကည့္ ရင္ ကၽြန္မ မွီနိုင္တယ္။ 

ဟုတ္တယ္ ငါ..ခေလးကိုယ္ ဟို္တယ္ရဲ့  child play room မွာထားခဲ့မယ္။ ငါသြားမယ္။ 

တစ္ခါတည္း ဖြင့္ေမးပီး ကၽြန္မဘယ္လိုရန္ေတြ႔မလည္း။ မ်က္နွာကို ကုတ္ျခစ္ပလိုက္ရမလား။ အိတ္ေတြကို ထိုးခြဲ လိုက္ရမလား ။ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရပန္းအရင္ဖြင့္ တီဗီဖြင့္ပီး ေအာ္ဟစ္ပလိုက္ရမလား။  သူ႔အတြက္ပါလာတဲ့ ေဂါက္အိတ္ကို သူ႔ေရွ႔မွာတင္ ကၽြန္မလက္သည္းနီေတြ ေမွာက္လိုက္ရမလား ။ မနက္ျဖန္ျပန္ဖို႔ ေလေၾကာင္းလိုင္းကို သူ ့ေရွ႔မွာ ဘိုကင္ေျပာင္းမလား။ သမီးငယ္နဲ႔သူ႔ကို ထားပီးကၽြန္မ ထြက္သြားမလား။ သမီးငယ္ကို အကုန္ရွင္းျပမလား ……………..


ေလဆိပ္အ၀ကေန ျပံဳးရြင္စြာထြက္လာပီး  အိတ္ကို ကူသယ္ေပးေနတဲ့ ထိုမိန္းမရဲ့ မ်က္နွာ. တတြတ္တြတ္ျပံဳးရြင္စြာေျပာလိုက္ အိမ္ကလူကို တြန္းလိုက္ စိတ္ဆိုးတဲ့ပံုလုပ္လိုက္နဲ႔ ထိုအမ်ိဳးသမီးမ်က္နွာက ကၽြန္မထက္ အသက္ ၉ နွစ္နီးပါးကြာျခားတယ္ဆိုတာ ဘုရားစူး။
ၾကည့္စမ္း ကၽြန္မနဲ႔ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာကို လိုက္လာရဲပီး ကၽြန္မျပန္မွ သူတို႔ဒီမွာ ဘာဇာတ္ခင္းၾကမလည္း ကၽြန္မ ေသြးေတြတပြက္ပြက္ဆူလာပီး ေလဆိပ္လံုျခံဳေရးရွိမရွိ သတိၾကီးစြာၾကည့္လိုက္တယ္။

မရေတာ့.. လံုး၀မရေတာ့....ကၽြန္မရဲ့  ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ မ်က္မွန္ဘူးကို ရုတ္တရက္ဆြဲထုတ္ပီး သူ႔တို႔ဆီ အေျပးသြားပီး မ်က္မွန္ဘူူးနဲ႔ ထိုအမ်ိဳးသမီးမ်က္နွာကို ေပါက္လိုက္ေပမယ့္ တုန္ရီေနတဲ့လက္ေတြေၾကာင့္ ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ့ ရင္ဘက္ေပၚကို သာမွန္သြားတယ္။  ရုတ္ရုတ္သဲသဲ မျဖစ္လာခင္ ငါ ထပ္လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကိုဆံုးျဖတ္တာနဲ႔ လက္ကဖုန္းကိုပါဆြဲထုတ္ပီး အိမ္ကလူ မ်က္နွာကို ရြယ္လိုက္တယ္။ မွင္သက္မွိေနၾကရာကေန အသက္၀င္လာၾကတဲ့ပံုစံနဲ႔ သူတို႔နွစ္ေယာက္ ...
ေမ. မင္းဘာလုပ္တာလည္းေတာ္စမ္း။ မင္း မလုပ္နဲ႔  ကို္ယ္ေတာင္းပန္တယ္။ ကို္ယ္တာ၀န္ယူပါတယ္။
ကိုယ္ရွင္းပါ့မယ္လို႔ တတြတ္တြတ္ေျပာေနတဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္မ အမုန္းတရားမ်ားစြာနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္မေၾကာက္တယ္။ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြ ၇ွံဳးနိမ့္မွာ ကၽြန္မေၾကာက္တယ္။

ခံျပင္းမႈ႔. ရွက္ရြံမွႈ႔ .. နာက်ည္းမွႈ႔ မ်ားနွင့္အတူ ကၽြန္မပါးစပ္ကထြက္လာတာေတြ က 

ဘာ..လူၾကီးေတြလည္း ...ရွင္လည္းအရွက္မရွိ... သတိမရွိဘူး လို႔ သူမ်က္နွာကို ၾကည့္ရင္းေအာ္မိသလို

အထင္ေသးစြာ.... မုန္းတီးစြာ... ခ်ိဳးခ်ိဳးဖဲ့ဖဲ့ ေျပာလိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္တို႔နဲ႔အတူ

ဟဲ့.. ဒီမွာ ..ငါအေကာင္းၾကီးရွိေသးတယ္ ။ နင္ေၾကာင္ေတာင္မနွုိက္နဲ႔။ ေသာက္ရွက္မရွိတဲ့ မိန္းမ 
နင္ ရြစရာလူ အဲ့ေလာက္ရွားလား ။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ဆိုလည္း ထားပါေတာ့ ...
ခုေတာ့….........(ကၽြန္မ ေအာ္ဂလီဆန္လာတယ္)
ေလဆိပ္ကထြက္လာတဲ့  မ်က္နွာေပးနဲ႔တအားကို ကြာျခားသြားေသာ ထုိအမ်ိဳးသမီးရဲ့ မ်က္နွာမွာ လူမိသြားတဲ့ေၾကာက္ရြံမႈ႔ေတြအျပည့္။
ေတြ႔မယ္ နင့္အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ငါလာခဲ့မယ္။ နင္  လည္း အရွက္ကြဲေစရမယ္။ 
 ေရာင္းေနေတာ့ ျမင့့္ျမတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ရတနာ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္က ေအာက္တန္းစားအလုပ္ ဆိုပီးမရပ္မနားကၽြန္မေျပာေနမိတယ္။ 
 
ကၽြန္မနားကို ရဲေတြေရာက္လာပီး ကၽြန္မရဲ့ အိတ္ကေန စဆြဲပါေတာ့တယ္။
 Mam.. Mam.. please ..follow  us  ဆိုပီးေျပာလာတဲ့အခါမွာတာ့ ကၽြန္မ ငိုေၾကြးမိလိုက္ပါေတာ့တယ္။

 
ေမေမ . ေမေမ . ေမေမ..ေမေမ..ေမေမ 
မ်က္ရည္လည္ရြဲနဲ႔ ကၽြန္မကို ၾကည့္ပီး သမီးငယ္ကပါမ်က္ရည္၀ဲလာတယ္။
ရင္ခြင္ထဲဆြဲ သြင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္မအိပ္မက္ကို ေၾကာက္ရြံလိုက္တာ။ ကိုယ္နွဳတ္အမႈရာေတြ ၾကမ္းတမ္းလိုက္တဲ့ကၽြန္မ။
သမီးငယ္ကို ညစာအျဖစ္ေခါက္ဆြဲဗူးေလး ျပဳတ္ေကၽြးလိုက္တယ္။ ေဆာရီးသမီးရယ္ အျပင္ထြက္ဖို႔ ေမေမ့မွာ ခြန္အားေတြမရွိဘူး။ နံရံအျပည့္ မွန္ေတြထဲမွာ ေပၚေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ဟုတ္တယ္.. ကၽြန္မမလွဘူး။
 ဟုတ္တယ္.. ကၽြန္မ မနူးညံ့ဘူး။ 
ဟုတ္တယ္... ကၽြန္မ မာေက်ာတယ္။  
ကၽြန္မ ခြန္အားေတြ ယူေနရပါျပီ။

********************************************
တခါးေခါက္သံအဆံုး ကၽြန္မအသက္ကို ျပင္းျပင္းရွဳလိုက္တယ္။ 
ကၽြန္မတို႔သားအမိကို ၾကံဳးဖက္လိုက္တဲ့ သူ႔ကို ကၽြန္မ ေၾကာက္ရြံေနတယ္။ အလိုက္သင့္ျပန္ဖက္ရင္း သူ႔ကုတ္အက်ၤ ီထဲလက္နွိုက္မိေနတယ္။  boarding pass နဲ႔ဗူးေလးတစ္ဗူး......
အခုညေနမွစီးလာတဲ့ ထိုင္ခံုလက္မွတ္တစ္ခု..baggage tag တစ္ခု ၊ ဗူးေလးကို လက္မနဲ႔ေကာ္ပီးသူ႔ေနာက္ေက်ာကေန ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္မလက္သည္း ခြံေလာက္ တဖ်တ္ဖ်တ္ လက္ေနတဲ့ အရာနွစ္ခု …
ခ်စ္တဲ့ ေမအတြက္  happy  anniversary…………….

ကို…ကၽြန္မ ဒီအလုပ္ေတြ စိတ္မ၀င္စားဘူးေနာ္ ကၽြန္မ ျပန္ရင္လည္းအဲ့ အလုပ္လုပ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ဗူးေလးကို သူ႔ကုတ္အက်ၤ ီထဲျပန္ထည့္ပီး ေျပာလိုက္တယ္။

ကၽြန္မကို တည့္တည့္ၾကည့္ပီး ျပံဳးရႊင္စြာနဲ႔ သူေခါင္းညိတ္တယ္။ မင္းလည္းဒါပီးရင္   ေက်ာင္းဆက္မတတ္နဲ႔ေတာ့ ကိုယ္အဆင္မေျပေတာ့ဘူး ေနရတာ။

ကၽြန္မေလ သိပ္ကို ေပ်ာ့ညံံ့လြန္းသူပါ။
 ေနာက္ထပ္အိမ္မက္ေတြေတာ့မမက္ေတာ့ ဘူးလို႔ ကဲ ဘယ္သူေျပာနိုင္မလည္း...............





လြမ္းလွ်က္  
 ၾကည္ၾကည္

Tuesday, February 5, 2013

Capsule Hotel and Sauna နွင့္ျမန္မာျပည္ကခရီးသြား



ျမန္မာနိုင္ငံမွာ နိုင္ငံျခားသားဧည့္သည္မ်ားအတြက္ အခန္းလံုေလာက္မႈ႔ မရွိ ျခင္းမ်ားကိုေတာ့ ခရီးသြားလုပ္ငန္းနွင့္နီးစပ္သူမ်ားသာမက မနီးစပ္သူမ်ားပါ သိရွိပီးသား သတင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
2012 ခုနွစ္ရဲ့ ၃ လပိုင္းကေန စလို႔ Myanmar Boom ရယ္လို႔ို႔နို္င္ငံရပ္ျခားခရီးသြားမ်ားနွင့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းေအဂ်င္စီေတြက ဆိုၾကပါတယ္။
ခုေတာ့ Myanmar Boom ဟာတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျပန္က်လာပါပီလို႔လည္း ေျပာၾကျပန္ပါတယ္။ leisure market လို႔ေခၚတဲ့ အလည္အပတ္ သပ္သပ္ ခရီးသြားမ်ား၀င္ေရာက္လာရန္ နွင့္ တည္ျငိမ္ေသာ ခရီးသြား လုပ္ငန္းျဖစ္လာဖို႔ကေတာ့ ေနာက္ထပ္ ၂ နွစ္ေလာက္ေတာ့ ေစာင့္ရပါလိမ့္အုန္းမယ္လို႔လည္း ဂ်ပန္နိုင္ငံက ခရီးသြားလုပ္ငန္းၾကီးမ်ားက ဆိုၾကျပန္ပါေသးတယ္။ 4 stars ကေနအထက္ဟိုတယ္ တစ္လံုးပီးစီးဖို႔ကို အနည္းဆံုး ၃ နွစ္ကေန ၄နွစ္ေလာက္တြက္ခ်က္ျပသူေတြရွိသလို ဗီယက္နမ္ နိုင္ငံမွာ ၁၄ထပ္ ေလာက္ဟိုတယ္ တစ္လံုးကို  ၉လေလာက္နဲ႔ အျပီးေဆာက္တာမ်ိဳး ကိုလည္း  ေျပာၾကျပန္ပါေသးတယ္။ ရုတ္တရက္ လုပ္သားအင္အားမလံုေလာက္လို႔ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ေတြ ရပ္သြားရတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို လည္းတြက္ခ်က္ျပျပန္ပါတယ္။
လတ္တစ္ေလာမွာေတာ့ ၀ယ္ပီးသားခရီးစဥ္ေတြကလြဲရင္ ေနာက္ထပ္ အသစ္ေသာ အလည္အပတ္ သီးသန္႔ျဖင့္ လာေရာက္မယ့္ ခရီးသြားေတြဟာ ျမန္မာျပည္ကို ေရွာင္လာၾကသလို ကၽြန္မတို႔ဆီကို ခရီးစဥ္ စံုစမ္းေမးျမန္းလာသူမ်ားဟာလည္း စီးပြားေရးကိစၥျဖင့္လာေရာက္သူမည့္သူေတြ ကပဲ ၈၀ ရာခိုင္နွုန္းအထက္မွာရွိပါတယ္။
ခရီးသြားလုပ္ငန္းမွာ Business travelers  ဧည့္သည္ေတြအေပၚမွာထက္ နယ္ေျမေဒသအသစ္ကို လာေရာက္ေလ့လာမည့္ sightseeing travelers   ေတြကိုသာေရရွည္မွီိခိုလို႔ရမွာပါ။ Travelers မ်ားလာမွသာလွ်င္ အေျခခံလူတန္းစားတို႔ရဲ့ ၀င္ေငြပိုမိုရရွိလာမွာျဖစ္ပါတယ္။

တည္းခိုရန္ေနရာမလံုေလာက္ျခင္းေၾကာင့္ အခန္းခေစ်းႏွုန္းေတြျမင့္တတ္ေနျခင္းဆိုရာမွာ
တည္းမရတဲ့ေနရာေတြမ်ားလို႔  တည္းလို႔ရတဲ့ေနရာမွာသာ စုျပံဳေနျခင္းလို႔လည္း ျမင္မိပါတယ္။

ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတို႔သည္ ေရခ်ိဳးရန္ေနရာက်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းနွင့္ ေဆာင္းနား (ေခ်ြးထုတ္ခန္း)ရွိသည္ဆိုလွ်င္ ဘယ္လိုပဲ အိပ္ရအိပ္ရ အိပ္နိုင္သည္ဟုထင္ပါသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းပါေသာဟိုတယ္မ်ားတြင္ေနေသာ္လည္း အမ်ားသံုး ေရပူစိမ္ကန္က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းရွိသည္ဆိုပါက မိမိအခန္းတြင္ မခ်ိဳးပဲ ေရပူစိမ္ကန္က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းတြင္သြားေရာက္ခ်ိဳးၾကသည္ကိုက ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတို႔ ၏ အေလ့အက်င့္မ်ားျဖစ္ေပသည္။
Capsule Hotel and Sauna  ဆိုေသာ္ဆိုင္းဘုတ္မ်ားအား ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ့ ျမိဳ႔ၾကီးတိုင္းလိုလိုနဲ႔
တိုက်ိဳျမိဳ့ ရွိဓတ္ရထားလိုင္းေပၚမွ ဘူတာေတြနဲ႔ နီးတဲ့ေနရာေတြမွာ တည္ရွိတတ္ပါတယ္။

ကတ္ပစူးေဆးေတာင့္သကဲ့သို႔ လံုး၀န္းေသာ အခန္းအေနထားရွိသလို
အခန္းထဲတြင္ေနရာအပိုမရွိေအာင္ က်ဥ္းေျမာင္းစြာတည္ရွိသည္မွာေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
Luxury Trip မွလြဲ၍ သာမန္ ခရီးသြားတို႔သည္မိုးလင္းသည္နွင့္ထြက္ မိုးခ်ဳပ္မွျပန္ေရာက္ၾကသည္ျဖစ္သည့္အတြက္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္၍ လံုျခံဳေသာ ေက်ခ်စရာေနရာတစ္ခုရွိလွ်င္ ျပည့္စံုပီျဖစ္ပါသည္။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ေၾကာင့္ မိုးခ်ဳပ္သည္အထိ အျပင္တြင္၇ွိေနေသာသူတို႔သည္လည္းေကာင္း၊တစ္နယ္မွတစ္နယ္သို႔ ညအိပ္ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ခရီးထြက္လာရေသာ  နက္ကတိုင္၀တ္ ၀န္ထမ္းမွသည္ လူရြယ္ပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လည္း  ထိုသို႔ေသာ Capsule ဟိုတယ္မ်ားတြင္ ေတြ႔ရွိရေလ့ရွိသည္။
Five Stars Hotel, Business Hotels, Capsule Hotel and Sauna, ryokan (ဂ်ပန္စတိုင္တည္းခိုခန္း)၊ minshuku (ဂ်ပန္စတိုင္ Bed and Breakfast), ( Love Hotels ဟုေခၚၾကေသာ ဟိုတယ္ အေပၚဘက္တြင္နီယြန္မီးေခ်ာင္းမ်ားထိန္ညီးေအာင္ထား၍ ဟိုတယ္ ေအာက္ေျခ နွင့့့္ၿခံစည္းရိုးအား မီး မွိန္မွိန္ထြန္းထားေပးေသာ ဟိုတယ္အေရာင္မွာလည္း ပန္းေရာင္မ်ား  ခရမ္းေရာင္မ်ားနွင့္တန္ဆာဆင္ထားသည့္) မ်ားစြာ ရွိၾကပါသည္။
တိ္ုက်ိ္ဴျမိဳ ့ ရွင္းဂ်ဴကုုၿမိဳ႔လည္ေခါင္ရွိ five stars ဟိုတယ္မ်ား ေစ်းနွဳန္းမွာ နံနက္စာေစ်းနွုန္းမပါ ယန္း၂ေသာင္းေက်ာ္မွစ၍ရွိကာ Business hotel မ်ား မွာ တစ္ညလွ်င္ နံနက္စာေစ်းနွဳန္းမပါ ယန္း၇၅၀၀ မွစပါသည္။ five stars ဟိုတယ္မ်ား အခန္းအက်ယ္၀န္းမွာ အနည္းဆံုး 280 sqf ရွိ၍ Business hotel မ်ားမွာ
တစ္ေယာက္အိပ္ခုတင္တစ္လံုး နွင့္ေဘးတြင္ ေလွ်ာက္လမ္းသာသာရွိေသာအက်ယ္အ၀န္းသာရွိေလသည္။
Capsule Hotel and Sauna ဟိုတယ္မ်ားမွာကား ေအာက္ပါပံုအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။



မွတ္ခ်က္၊   ဓတ္ပံုမ်ားအား google image မွယူပါသည္။

ေစ်းနွုန္းမွာကား နံနက္စာမပါ တစ္ညလွ်င္ ယန္း၃၈၀၀ မွ ယန္း ၄၀၀၀ထက္မပိုေပ။ အခန္းထဲတြင္ကား တီဗီ၊ နံရံကပ္စာၾကည့္မီးလံုးငယ္၊ နံရံကပ္ မီးခိုးေငြသတိေပးစနစ္၊ အေရးေပၚဓတ္မီးငယ္၊ နံရံကပ္ အပူအေအးေပးစက္ မ်ားတပ္ဆင္ေပးထားပါသည္။
 Five stars hotel  မွသည္ capsule ဟိုတယ္အထိ တူညီသည္မွာ အနံသက္ကင္း၍ သန္ ့ရွင္းေသာပတ္၀န္းက်င္ရွိကာ ပိုးသတ္ထားေသာ အိပ္ရာခင္းတို႔ ျဖင့္ ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းေနမႈ႔မ်ားျဖစ္သည္။
ျမန္မာျပည္ရွိ Guest house မ်ား INN မ်ား Motel အမ်ားစုတို႔မည္သည္ Capsule ခန္းထက္သာလြန္ေသာ္အက်ယ္အ၀န္းရွိေလသည္။
တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း ခရီးထြက္လာသူမ်ား၊ ေက်ာပိုးအိတ္သမားခရီးသြားမ်ားနွင့္ အတြက္
အိပ္ခ်ိန္ရွည္ၾကာစြာမလိုအပ္္သူမ်ား အတြက္  က်ယ္၀န္းေသာအခန္း နွင့္ ျပည့္စံုေသာ နံနက္စာထက္ သန္ ့ ရွင္း၍ သပ္ရပ္ေသာ အိပ္စက္စရာေနရာတစ္ေနရာ သာလိုအပ္ပါသည္ဆိုလွ်င္
ကၽြန္မတို႔ျမန္မာနိုင္ငံရွိ ေက်ာခ်စရာေနရာ ေရာင္းေနေသာ ဆိုင္းဘုတ္ရြဲ႔ေစာင္းကာ ေခ်းအထပ္ထပ္ ရွိေသာ ေလွကားနွင့္  ဟိုတယ္အမည္ခံထားေသာ၊တည္းခိုခန္းအမည္ခံထားေသာ အိပ္ယာမ်ားစြာတို႔အား လံုျခံဳ၍ သန္႔ရွင္းေသာ အိပ္ယာအျဖစ္ေျပာင္းေပးမည္ ဆိုပါက  လတ္တစ္ေလာတြင္ လိုအပ္လွ်က္ရွိေသာ အခန္းေစ်းႏွဳန္းၾကီးျမင့္မႈ႔ျပသနာ . အခန္းမလံုေလာက္မူ႔  ျပသနာ မ်ားအတြက္ ေျဖရွင္းေပးနိုင္လိမ့္မည့္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။
ဂ်ပန္နိုင္ငံမွ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး အေျခခံ၀န္ထမ္းလစာ  ၁၄၀၀၀၀ ယန္းမွ တစ္ညလွ်င္ ယန္း၄၅၀၀ အခန္း တည္းလွ်င္ တည္းခိုသူမွာသူ့ ့၀င္ေငြ၏ ၃.၂ % နွုန္းခန္ ့့ျဖစ္၍   ျမန္မာျပည္ရွိ    ျမန္မာလူမ်ိဳး အေျခခံ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးလစာ   ၇၀၀၀၀ က်ပ္ေငြမွ အနိမ့္ဆံုး တည္းခိုခန္းခ ၆၀၀၀ က်ပ္ဆိုလွ်င္္ ၀င္ေငြ၏ ၈.၅ %နွုန္းခန္ ့ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလက္ရွိ နိုင္ငံျခားသားမ်ား တည္းခိုေနေသာ ရန္ကုန္ျမိဳ့ ေပၚရွိ အနိမ့္ဆံုး Guest house မ်ားမွာ ေခါင္းအုံး တစ္လံုး  ေစာင္တစ္ထည္ အသံမည္ေသာ အဲယားကြန္းနွင့္ ေဆးလိပ္နံ စြဲေနေသာ အခန္းမ်ားမွာ တစ္ညလွ်င္ ၁၁ ေဒၚလာမွ ၂၅ ေဒၚလာအထိ ျဖစ္ၾကပါသည္။ 

   kosan / ခရီးသြားဆိုေသာ ကေလာင္အမည္ျဖင့္  ၂၀၁၂ ခုနွစ္တြင္ ၏Life and Success ဂ်ာနယ္တြင္ ပါရွိုျပီးျဖစ္ပါသည္။

ခရီးသြားလုပ္ငန္းနွင့္ပတ္သတ္တဲ့ ပို႔စ္ေတြ အခ်ိန္ရသေလာက္ေရးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။


လြမ္းလွ်က္ 
ၾကည္ၾကည္



Thursday, January 3, 2013

အက္ကိုး (ပဲ့တင္သံ)


「遊ぼう」っていうと
  「遊ぼう」っていう。

  「ばか」っていうと
  「ばか」っていう。

  「もう遊ばない」っていうと
  「遊ばない」っていう。

  そうして、あとで
  さみしくなって、

  「ごめんね」っていうと
  「ごめんね」っていう。

  こだまでしょうか、
  いいえ、だれでも

asobou te iu to
asobou  te  iu
bakatte iu to
bakatte iu

mouasoba nai te  iu to
asobanai te iu

soshite  atode sabishiku natte
gomen ne te iu to
gomen ne te iu

kodamadeshouka,
iie , daredemo


ပဲ့တင္သံမ်ားလား

ကစားရေအာင္ေလ လို႔ေျပာေတာ့
အင္းကစားရေအာင္ေလ …..
သြား..အရူး…လို႔ ေျပာေတာ့
သြား..အရူး… တဲ့
ေတာ္ပီ မကစားေတာ့ဘူး ေျပာေတာ့
ေတာ္ပီ မကစားေတာ့ဘူးတဲ့..
ေဟာ ..
မၾကာခင္ အထီးက်န္ ဆန္လာသလိုျဖစ္ေတာ့
ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္
လိုေက်းေအးေတာ့
ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ တဲ့


ေရးသူက  ဂ်ပန္အမ်ိဳးသမီး ကဗ်ာဆရာမ သီခ်င္းေရးသူ  kaneko Misuzu (1903-1930) က ေရးတဲ့စာကို ထုတ္ေ၀သူ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး Mr. Yasaki Setsuo ကေန ေအာက္ပါအတိုင္းျပန္ပီးေရးပါတယ္။


ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ ပဲ့တင္သံရဲ့ေခတ္တစ္ခုမွာ ၾကီးျပင္းခဲ့ၾကပါဖူးတယ္။
ေခ်ာလဲလို႔
နာလိုက္တာ လို႔ေျပာရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္က နာေတာ့ေပါ့ နာလိုက္တာလို႔ ပဲ့တင္သံျပန္လာေပးၾကေပမယ့္
အခုကၽြန္ေတာ္တိုု႔ရဲ့   ေခတ္ေရာက္လာေတာ့
နာလို္က္တာလို႔ ဆိုလာတဲ့ စကား ကို မနာပါဘူး လို႔  ျပန္ေျပာခံရပါတယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ နာလိုက္တာ လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ နာလိုက္တာလို႔ ျပန္ပီး ပဲ့တင္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ရဲ့နာက်င္ခ်င္းတစ္၀က္ကို ခြဲေပးရလိုက္လို႔ ေပါ့ပါးသြားတဲ့အရာနဲ႔
ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ ပဲ့တင္သံမရွိတဲ့အခါမွာေတာ့ နာက်င္မႈ႔ ၁၀၀ ရာခိုင္နွဳန္းကို ကၽြန္ေတာ္ တို႔ပဲ ခံစားပီး
မွ်ေ၀မခံစားေပးတဲ့ ပဲံ့တင္သံမရွိတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခု အျဖစ္ေျပာင္းလည္းလာေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ  မဟုတ္လား .။


ၾကည္ၾကည္ လည္းပဲ
ခ်စ္သူနဲ႔ ကြဲလို႔ ခံစားေနရတဲ့ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္မ သူနဲ႔ အတူ၀င္ပီး ခံစားေပးလိုက္တယ္။
သူငိုသလို ငိုတယ္။ သူေဒါသထြက္သလို ထြက္ေပးလိုက္ေတာ့ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္း ခံစားမႈ႔ေတြ ေပါ့ပါးလာတာကို ေတြ႔ရတယ္။
အဲ့အခ်ိန္မွာသာ သူ႔ကို ခံစားမေနစမ္းပါနဲ႔ ဟာ သူၾကင္မွ ကိုယ္ၾကင္ေပါ့လို႔ေျပာလိုက္ရင္  ခံစားေနတဲ့သူမ ဟာ
ကၽြန္မစကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ အားတင္းသြားရင္ေတာ့ေကာင္းတာေပါ့ကြယ္။ အဲ့လိုမဟုတ္ပဲ ပတ္၀န္းက်င္ သို႔မဟုတ္ အနီးစပ္ဆံုးကၽြန္မကို ရွက္ရြံအားနာတာနဲ႔ သူဘာသာသူ သပ္သပ္တိုးတိတ္စြာ ထပ္ခံစားေနမွာကို မလိုလားမိလို႔ပါပဲ။



လြမ္းလွ်က္ 
ၾကည္ၾကည္ 



Thursday, August 23, 2012

နတ္ျဖစ္ခဲ့တုန္းက


ကၽြန္မတို႔အိမ္ထဲတြင္  စကားအလြန္တတ္ေသာ သာလိကာေလး ၃ ေကာင္ ၊  ေလွာင္အိမ္ျဖင့္ထားေသာ  ငွက္ကေလး ၁၀ေကာင္၊ ညည ေန႔ေန႔ အိမ္ေရွ့ေပါက္တြင္ ထိုင္ေနေသာ  ရိပ္ခနဲ ျမင္သည္နွင့္ ခ်က္ခ်င္းထိုးေဟာင္ေသာ အယ္ေဇးရွင္း ၃ ေကာင္နွင့္ ကၽြန္မရဲ့  ကင္မြန္းခ်ဥ္ နုနုမ်ားအား လာလာစားေသာ ေမ်ာက္ ၁ ေကာင္ရွိပါသည္။
ကၽြန္မတို႔အိမ္ေနာက္ေဖးရွိ ေခ်ာင္းစပ္ ေရစပ္တြင္ လမုပင္မ်ား စြာရွိ၍ ထိုေနရာသို႔ ငွက္လွလွမ်ားလည္း လာေရာက္နားေလ့ရွိပါသည္။
မိုးလင္းသည္နွွင့္ အိမ္မွ သာလိကာ ၂ ေကာင္နွင့္ နယ္မွလာေသာ သာလိကာငယ္တို႔ အသံကား ေဘးအိမ္မ်ားအားနာရေလာက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

စေနေန႔မနက္မို႔ အိမ္က သူတို႔သာလိကာ တစ္စု အိပ္ယာထဲမွာ စကားေျပာေနၾကတယ္။
သမီးငယ္  .. ကိုကို သိလား  ကင္းအေနာ္ရထာကေလ  ဘီးလ္ဒင္းဒန္း (building dams)/ စေတာ့၇င္း ဖု (storing food)/ ရီခရုတင္း ဆိုးဂ်ား recruiting soldiers လို႔စေျပာပါတယ္။

သူ႔အကိုက  ညည္းသိလား ကင္းအေနာ္ရထာနဲ႔ ကင္းက်န္စစ္က သားအဖဗ်ား
သမီးငယ္  ဟုတ္တယ္ ကိုကို ကင္းက်န္စစ္ ရဲ့ မိန္းမကေလ သူ႔ ေရကန္ထဲ ျမင္းေျခေဆးလို႔
ရွင္အဲ့လို မလုပ္ပါနဲ႔ လို႔ ေျပာတယ္သိလား..
ကၽြန္မ ကဟာ ငါတစ္ခါမွ အဲ့ဒါမသိပါလား ဆိုပီး အခန္းထဲေျပး၀င္ပီး  သမီးငယ္ ဘာေတြ ေျပာေနတာလည္းဆိုေတာ့
ဟုတ္တယ္ ေမေမရဲ့  မီးတို႔ေက်ာင္းမွာ ေလ မူဘီ ျပတယ္ ေမေမရဲ့ ဟုတ္တယ္ ဆိုေတာ့မွ
ေအာ္ လူမင္းကား မင္းက်န္စစ္ကို ျပတာျဖစ္မယ္ဆိုပီး   သတိရမိေတာ့တယ္။



နယ္ကလာတဲ့ ညီမမိသားစု ေမေမတို႔အိမ္မွာတည္းပါတယ္။ ညီမေလးျပန္ေရာက္လာတာနဲ႔ အိမ္က သာလိကာ ကိုကိုက  ညီမဆီမွာပဲ အိပ္ပါေတာ့တယ္။ မီးပူတိုက္ေနတဲ့ သူ႔ဦးေလး သူ႔အေခၚဒယ္ဒီ ကိုၾကည့္လိုက္ ထမင္းခ်က္ေနတဲ့ သူု႔အေဒၚ သုူ႔မာမီကို ၾကည့္လိုက္ ဂိမ္းအကစားမပ်က္ပဲ
တစ္ကယ္ေတာ့ေလ မာ မီ
 မာမီ ေယာက်ာ္းေရႊးခဲ့တာေတာ့ မွန္တယ္ဗ်ာတဲ့ ကဲ
ၾကည့္ ဒီကေလး ေျပာလိုက္ပံု  သူ႔အဖြားက တခြီးခြီးရယ္ပီး
ဒါတို မင္းေမေမေရာ ဆိုေတာ့
ဟိုမွာေလ
ဖြားဖြားေပးစားတာမယူပဲ  သူ႔ခ်စ္တာသူယူေတာ့ ခံေပါ့ ခံေပါ့ တဲ့
ဟယ္ ဘယ္လိုခံရသည္း ဆိုေတာ့
 ဒီမွာ မာမီ သားကို ညီမေလးကို ညွာရမယ္ မေအာ္ရဘူး မေျပာပါနဲ႔ ။
အငယ္ကို ညွာရမယ္ မိန္းကေလးကို ညွာရမယ္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး။
ေဖေဖဆို ေမေမငယ္မွန္းသိရဲ့သားနဲ႔ ေအာ္တာအရမ္းပဲ။ ေမေမကလည္း ျပန္ေအာ္တာပဲ  she said she is together with him because she loves him but I don’t understand why they are fighting and shouting တဲ့ ကဲ
ကၽြန္မ အဲ့ဒီ့ညကေတာ့ အိမ္သားနဲ႔တိုင္ပင္ရပါေတာ့တယ။္ ကၽြန္မတို႔လုပ္ငန္းကိစၥပဲ ျဖစ္ျဖစ္အျမင္ခ်င္းမတူၾကရင္
အိမ္မွာ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကေပါ့ ။ ခေလးမ်ားက တစ္ခါတစ္ခါ ရံုးကိစၥ လား ေမေမဟု ေမးေလ့ရွိၾကသည္။ သူတို႔ေလးေတြသိပ္ၾကည့္ သိပ္သိေနၾကပီပဲ။
တစ္ကယ္ေတာ့ ဒယ္ဒီရဲ့ ေယက်ာ္းဆိုတာ နာဗူးဗ်ား ဂိမ္းစက္ကို ေအာက္ခ်ပီး သူ႔ရဲ့ ေခ်ာကလက္ေလာလီေပါ့တစ္ခုကို စုပ္ရင္း ေပပြေနတဲ့ ပါးစပ္နဲ႔ သားသား က ေျပာျပန္ပါတယ္။
သူု႔ဦးေလးက ဒယ္ဒီမဘူးပါဖူးကြာ မင္းကလည္း ကၽြန္မရဲ့ မတ္ကေျပာပါတယ္။
 ေဖေဖလည္း သားနဲ႔တူတူသြားရင္ ေကာင္မေလးေတြၾကည့္တာပဲ။ သားလည္းၾကည့္တာပဲ ဆိုပီး လွ်ာနဲ႔ နွုတ္ခမ္းကို ေပပြေနတဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းကို လွမ္းသုပ္ရင္း ေျပာတဲ့ သားသားကို
ကၽြန္မခေလးလို႔ မျမင္မိေတာ့။
တစ္ကယ္ေတာ့ သားသား သူ႔ညီမသူငယ္ခ်င္းေတြကို ခေလးတို႔သဘာ၀ စကားေျပာလိုက္ ရီလိုက္နဲ႔သာ
ပီးရင္ သူတို႔ေမာင္နွမ က ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္လိုေနာ္  ညည္းသူငယ္ခ်င္း ဟိုေကာင္မေလးက ဘယ္လိုေနာ္လို႔ တိုင္ပင္ေနတာ ကၽြန္မၾကားေနရတာ ၾကာေပါ့ ေအာ္ ၆ နွစ္နဲ႔ ၈ နွစ္ရယ္လို႔သာ ဆိုခ်င္ေတာ့တယ္။
သားတို႔ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ အတြက္တဲ့  အလုပ္ကေတာ့ မာမီေရ  always busy ပဲဗ်ား  လို႔ ထပ္ဆိုေသး။
ကၽြန္မညီမက ဟင္…
မင္းက ဒါလည္း သိတာပဲလား  ဆိုေတာ့
ဟာဗ်ာ မာမီရာ သားေတာင္ မသိလို႔ အန္တီတစ္ေယာက္ေက်ြးတဲ့ အိုက္စကရင္ စားလိုက္မိေသး 
ေမေမဟိုမွာ(ဂ်ပန္) တုန္းကတဲ့ ..
ဟဲ့ ဗုေဒါ ဆိုပီး ကၽြန္မညီမ  ဟင္းဆက္မခ်က္နိုင္ေတာ့ပဲ သူ႔တူနားကပ္သြားပါေတာ့တယ္။
ေအာ္ သားသား  သားသား လူၾကီးကိစၥေတြသူ သိေနပီပဲ ၾကည့္စမ္းလို႔….


သမီးငယ္က သူ႔ အကိုသူငယ္ခ်င္းရဲ့ အလွဴတစ္ခုမွာ ဖက္စိမ္းကြမ္းေတာင္ကိုင္ရပါတယ္။ ၅ နွစ္ေက်ာ္တုန္းက ဓတ္ပံုေလးကိုၾကည့္ပီး
သူ႔မာမီက သမီးငယ္ ဖက္စိမ္းကြမ္းေတာင္ကိုင္ဆိုတာ သိပ္ဂုဏ္ရွိတာ ၾကည့္စမ္း သမီးက ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ ဖက္စိမ္းကြမ္းေတာင္ကိုင္ရတယ္။  ေတာ္ရံုတန္ရံု ေကာင္ေလးကေတာ့ မၾကည့္ရဘူးသမီးရဲ့  ဆိုပီး ကၽြန္မတို႔မိန္းမတို႔ သေဘာကို ကၽြန္မသမီးငယ္ကို သနပ္ခါးလိမ္းေပးေနရင္းေျပာပါတယ္။
ကိုကိုသာလိကာ ဒါလည္းပါလာပီး  ဟုတ္တယ္ သမီးငယ္ ညည္းၾကည့္လို႔ေတာ့ ခလုတ္တိုက္ေမွာက္လဲမွာပဲ ဆိုပီး သူ႔ ဘာသာသူ ေျပာပီး ထြက္သြားေလရဲ့။
ကၽြန္မရဲ့ ေရွ့  သြား၂ေခ်ာင္းကထပ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္မက နွာေခါင္းကလည္း ျပားသူပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းက နယ္စြန္နယ္ဖ်ားမွာ ေက်ာင္းေနခဲ့ရသူေပါ့ ။  ေက်ာင္းက ကပြဲေတြ မွာ ပြဲထုတ္ေတာ့ခံခဲ့ရပါရဲ့။ ဓတ္ပံဳကလည္းရိုက္မွရိုက္ေပါ့။ ၁၉၉၄ မွာ ရန္ကုန္ေရာက္ ၁၉၉၆ မွာ ဂ်ပန္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔နယ္မွာ အလွျပင္ၾကရင္ မ်က္ခံုးဆိုရင္ မဲေနေအာင္ နွဳတ္ခမ္းဆိုရဲ ရဲေနေအာင္အံမယ္ ။ပါးနီေတြပါေတြဆို ပါးမွ အ၀ိုင္းလို္က္ေလ  ေနာက္ေတာ့ နွဳတ္ခမ္းတစ္၀ိုက္ကို အေရာင္မဲနဲ႔၀ိုက္ပီး အတြင္းကို အေရာင္ဆိုးတာကလည္းေခတ္ရွိေသးတယ္ ။မွီတဲ့သူလည္း ရွိၾကမွာပါ။
ကၽြန္မရန္ကုန္ေရာက္လာေတာ့ အဲ့လိုျပင္တာေတြ သိပ္မေတြ႔သလို ကၽြန္မဟာ ရန္ကုန္ယဥ္ေက်းမူ႔မွာေတာ့ ေပ်ာ္၀င္နွဳန္း ျမန္ခဲ့ပါတယ္။
ဂ်ပန္ကပထမအၾကိမ္ျပန္လာေတာ့ ျမန္မာမင္းသမီးေတြရဲ့ မိပ္ကပ္ထူလပ်စ္ကို ခံစားလို႔ေတာ့မရခဲ့ပါဘူး။
မေန႔က  ကၽြန္မ အထက္တန္းေက်ာင္းသူတုန္းက ပံုေတြ ေမေမ က သူ႔ေျမးေတြကို ျပပါတယ္။

သားငယ္ (၅)နွစ္မျပည့္ေသးက ပံုကိုၾကည့္ရင္း ဟား ေမေမၾကီး နတ္ျဖစ္ခဲ့တာပဲ တဲ့။ ကၽြန္မၾကည့္လိုက္ေတာ့
ပံုဂံသူ အ၀တ္စားနဲ႔ စတိတ္စင္ေပၚက ပံုတစ္ပံု။ သားၾကီး ကေတာ့ ေျပးသြားပီး ၾကည့္လိုက္တယ္။
ဟယ္ .. ေမေမနတ္ လုပ္တုန္းက ရုပ္ဆိုးလိုက္တာကြာတဲ့။ အဲ့အထဲမွာ မ်က္ခံုးေမႊးအတံုးလိုက္ ပါးနီအ၀ိုင္းလိုက္နဲ ့ ကၽြန္မေပါ့။
ညက သားသား သူ႔အဖြားအိမ္မွာ  အိပ္တယ္။ ကၽြန္မလည္း ျပန္မေခၚဘူး။ သူလည္းသူေျပာထားတာေတြအတြက္ ခပ္မာမာနဲ႔ သူ႔အဖြားအိမ္မွာ ေနခဲ့ေလရဲ့။





လြမ္းလွ်က္
ၾကည္ၾကည္