အေတြ႔စားမွာလား အေငြ႔စားမွာလား အၿမင္နဲ႔စားမွာလား.......ပံုဂံခရီး...

ကဲအဲ့ဒါဘာလည္း.....

အရင္ဆံုးေၿပာခ်င္တာက လူရႊင္ေတာ္ေတြ  ပ်က္သလို အေတြ႕မစားဘူး နတ္ဆိုတာအေငြ႔ပဲ စားတာဆိုပီး နတ္တင္ထားတဲ့ အရာေတြကိုၿပန္ယူေတာ့  နတ္ဟန္ေဆာင္တဲ့ လူက စိတ္ေတြတိုေရာ ေဟာ.ခု ကၽြန္

မတို႔ အေတြ႔ အေငြ႔ တင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။  မ်က္လံုးနဲ႔ပါစားတတ္ေနၾကၿပီ။ ဟင္းခ်က္ေကာင္းတဲ့လူေတြ ကလည္း ခ်က္ၿပီးတင္ၾက။  ဆူရွိကၽြမ္းက်င္လွပစြာ လိပ္တတ္တဲ့သူေတြကလည္း ၾကြား အဲ့ေလ   fb မွာလာလာေကၽြး ..း)

တစ္ေလာက မယ္ဇလီဖူးသုတ္ေလးစားခ်င္ေတာ့ စားေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို ယံုဘူးဓတ္ပံုၿပ ဆိုေတာ့ဓတ္ပံုေလး ပို႔လာရွာတယ္.. ဓတ္ပံုေလးၾကည္႔ ၿပီးကိုယ့္မွာအရသာခံ  ေတာနယ္ဆိုေတာ့ စာကေလးအေမြးေလာက္နံနံပင္ ၄ ပင္ေလာက္ကို ယန္း၂၀၀ေလာက္ေပးေနရတာကိုး ။ မယ္ဇလီဖူုူးဆိုတာေတာ့ ေ၀းလို ့.. ကိုယ္ေမေမ့ေၿပာသလိုဆိုရင္ ေပ်ာ္ပါဘူးေအ ညည္းတို႔ ဂ်ပန္ေတြ မုန္႔ဟင္းခါးမနက္တိုင္းစားမွ က်ဴပ္အဲ့မွာေနမယ္ဆိုသလိုသာဆိုခက္ၿပီ။  ဒီေတာ့ကိုယ္လည္းမ်က္လံုးနဲ႔ စားတတ္ေနတာၾကာေပါ့။  ဂ်ပန္ေတြက  အရသာအၿပင္ တစ္ကယ္လည္း မ်က္စိပသာဒ ၿဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီးစားတယ္။  ၾကည့္ပါလား ဒီမွာ မယံုရင္

 အစားအေသာက္ေတြမွာ ဂႏၶမာပန္းအေသး

အ၀ါေရာင္ေလးေတြလည္း တန္ဆာဆင္တဲ့အၿပင္စားလည္းစားတယ္။

ရာသီရယ္ရာသီဥတုေလးရယ္ေပၚကိုမွီပီး ပုဂံခြက္ေယာက္ေတြကိုသံုးတယ္။ အရသာကေတာ့ နာဂိုယာ အရာသာ  က်ိဳတို အရသာ တိုက်ိဴအရသာ ဟိုကိုင္ဒိုးအရသာဆိုပီး သတ္မွတ္ၾကၿပန္ေရာ . နဂိုယာအရသာၾကေတာ႔    နည္းနည္းၿပင္းတယ္။  မိဆိုး(miso)တို ့ဆားတို ့သိပ္သံုးသလိုပဲ. ေဟာ..က်ိဳတိုဘက္ၾကေတာ့  အရသာက   ေပါ့ေပါ့ေလး ဟင္းရည္ေလးေတြဆိုလည္းက်ဲတယ္။ တိုက်ိဴလိုေနရာမ်ိဳးမွာ က်ိဳတိုမွာ ဆိုင္ရင္းရွိတယ္ဆိုတဲ့ ဂ်ပန္ဆိုင္စစ္စစ္ကေစ်းၾကီးတယ္။

ကိုယ္ကေတာ့ဆရွိမိတစ္ပြဲ(တစ္တံုးသို႔၂တံုးပဲပါတဲ့)ယန္း၁၀၀ဆိုင္ေလာက္ပဲ အၿမဲသြားနိုင္တာပါ။

US ေတာ့မသြားေတာ့ပါဘူး။  တစ္ပြဲကို ၄ေဒၚလာဆိုေတာ့ကို္ယ္နဲ႔ မကိုက္ဘူး……….း)

ၿမိဳ့ေတာ္ တိုက်ိဳဆိုတာက ေတာ့ အရသာကစံုတယ္။ ၿမိဳ့ေတာ္ဆိုတာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ေတာသားေတြ လာစုတာကိုး.....း) ဒီေတာ့ နယ္ေပါင္းစံုက စားေသာက္ကုန္အကုန္ရ။ အင္းအဲ့လို ေၿပာလို ့တိုက်ိဳသူေတြ ၾကားရင္ စိတ္နာမလားပဲ...

က်ိဳတို ကဟင္းရည္ေတြက က်ဲတဲတဲေလးကို အရြက္ေသးေသးေမႊးေမႊးေလးေတြ ကလည္းထည္႔
တတ္ေသးတယ္။ ခက္တာက ေနရာတိုင္းအတူတူလို ့ထင္ရင္ေတာ့မွားေပမေပါ့။

ဒီလိုနဲဲ႔  ၂၀၀၂ ေလာက္က ေပါ့။ ၾကည္ၾကည္ ဒီမွာေနခဲဲ႔တုန္းက မိသားစုက ၿမန္မာၿပည္လိုက္လာေရာ ဒီလိုန႔ဲ ၾကည္ၾကည္တို ့ ပုဂံသြားတယ္။ နိုင္ငံၿခားသားအစားမ်ားတဲ့  green elephant စားေသာက္ဆိုင္မွာစားတယ္။ သူကၿမစ္ေဘးေလးကို ၾကည့္ၿပီးတမာပင္ၾကီးၾကီးရဲ့ ေအာက္မွာခံုကေလးေတြခ်ေပးထားတာ။ ထမင္းစားရင္း တစ္ခါတစ္ခါကိုယ့္ပန္းကန္ထဲ တမာရြက္ကေလးေတြ က ေလအေ၀့မွာေၾကြက်ေသး…………

အဲ့တုန္းက မီနူးက တန္ပူရာ ပုဇြန္ကင္ ထမင္းေက်ာ္နဲ ့အသုတ္ ပဲၾကာဆံဟင္းခ်ိဳ အၿပင္ အေပၚက ပံုေလးကလည္းSet ထဲမွာပါလာတယ္။ ပုဂံဆိုေတာ့ ဟင္းခြက္ေလးေတြ က ယြန္းခြက္တို႔ ေနာက္ အင္တံုတို႔ ေပါ့…..စားလည္းၿပီးေရာ. ယြန္းခြက္ေလးထဲ အေပၚက ပံုအတိုင္း ထည့္ထားတဲ့အရာကို   ဂ်ပန္အေမၾကီးကဂြတ္ကနဲ ့ ေမာ့ေသာက္လိုက္ေရာ အထဲက ဂႏၶာမာပန္းေလးပါေကာက္၀ါးလိုက္ေသး ...………………….ၿပီးေတာ့အရသာမရွိဘူုးတဲ့..........

၀ိတ္တာေလးကအေမာတေကာေၿပးလာတယ္………….အမ အဲ့ဒါပုစြန္ထုပ္စားၿပီးရင္ လက္ေဆးဖ႔ို ့တဲ့ ....
ဆိုးလိုက္တဲ႔ ပုဂံသားေတြ...း)

တိုက်ိဳ Tokyo
က်ိဳတို Kyoto
ဆူရွိပံု google မွ ယူပါသည္။

ၾကည္ၾကည္